พิสูจน์ Tim Ho Wan ติ่มซำมิชชิลลิน 1 ดาว สาขา Terminal 21

ทิม โห หว่าน (ไม่รู้ออกเสียงผิดหรือเปล่า) ร้านติมซำสุดเทพจากฮ่องกงมาเปิดที่ไทย 2 สาขาแล้ว ซีน่อนอาร์ต แวะไปชิม วันนี้เลยมาเล่าให้ฟัง

ร้านนี้คนสายฮ่องกงส่วนมากรู้จัก แต่ส่วนน้อยที่เคยได้ชิมที่ฮ่องกงเพราะคิวยาวสุด ๆ โดยร้านนี้เชฟเค้าเป็นอดีตพ่อครัวโรงแรมใหญ่ในฮ่องกง สุดท้ายผันตัวออกมาเปิดร้านอาหารของตัวเอง สงสัยเคยอ่านหนังสือแนว “งานไม่ประจำรวยกว่า” หรือ ไม่ก็แนว “ลาออกจากงานประจำมาสร้างธุรกิจเองดีกว่า” 555 ซึ่งคนที่อ่านและทำตามก็รวยกันหลายคน แต่…ร่วงซะเยอะ จนวันนี้ร้านหนังสือจะเห็นแนวใหม่ “มีงานประจำก็ทำธุรกิจส่วนตัวได้” เออ…แบบนี้ค่อยเข้าท่าหน่อย

อ่าห์….ออกทะเลซะแล้ว กลับมาคุยกันเรื่อง Tim Ho Wan กันต่อ พอเฮียแกออกจากโรงแรมก็มาเปิดร้านติมซำสาขาแรกเป็นห้องแถวเล็ก ๆ ห้องเดียวหลัง Mongkok ซึ่งผมเคยเล่าให้ฟังมาหลายปีก่อน ว่าคิดยาวมากกกกกกกกก ยาวจนครอบครัวยอมแพ้ ไม่กินก็ได้ฟร่ะ

ธุรกิจเค้าเติบโตจนมีหลายสาขาทั้งในฮ่องกง และ ฝั่งเกาลูน กลางปีที่ผ่านมาคนไทยนำเข้ามาเปิดที่เมืองไทยอย่างเป็นทางการ ร้องวี๊ดว้ายสิครับ รออะไร

ไม่รอช้ามีธุระไป Terminal 21 พอดี ก่อน 11 โมงเดินไปดูแหม แหม แหม ไม่มีคิวซะด้วย จัดไปอย่าให้เสีย

Tim Ho Wan

อาหาร: ติมซำตลอดทั้งวัน

ที่ตั้ง: ชั้น 3 Terminal 21 แยกอโศก ถนนสุขุมวิท สถานีรถไฟฟ้าอโศก เดินจาก BTS เข้ามาขึ้นบันใดเลื่อนอันที่ยาว ๆ อันเดียวก็ถึงหน้าร้านเลย

เมนูก็แนวเดี่ยวกับสาขาแรกที่ Mongkok คือมีไม่เยอะ เมนูคือกระดาษรองจาน มีอาหารให้เลือกเท่าที่เห็น จะว่ามากก็ไม่มาก จะว่าน้อยก็ไม่น้อย ส่วนตัวผมว่าอาหารไม่หลากหลายเหมือนติมซำมาตรฐานบ้านเรา แต่เอาเข้าจริง ๆ เวลาเราไปกินติมซำก็สั่งอยู่ไม่กี่อย่างนะ ^^

จัดการสั่งอาหารมาหลายอย่าง ลองหลาย ๆ แบบ และ ที่ต้องไม่ลืมก็คือเมนูเด็ดที่โด่งดังไปทั่วโลก Baked bun with BBQ pork หรือ ซาลาเปาอบไส้หมูแดง จานข้างล่างนี้

จานนึงเสริฟ 3 ลูก เป็นซาลาเปาที่อบมาจนผิวนอกกรอบพร้อมกลิ่นเนยที่แตะจมูกชวนให้น้ำลายไหล

ขนาดของซาลาเปาก็กำลังดี ขนาดพอดี ๆ กับซาลาเปาร้านติมซำทั่วไป

ตัวเนื้อแป้งจะไม่ใช่แบบเอาซาลาเปาไปอบ หรือ ไปทอด แต่เนื้อเค้าจะเป็นแป้งออกแนวเบเกอรี่มากกว่า (ความเห็นส่วนตัว) ฉีกออกมาชมด้านใน ไส้หมูแดงเต็มทะลัก รสชาติเค็ม ๆ หวาน ๆ ทานแล้วเข้ากันกับแป้งด้านนอกเป็นอย่างดี

เมนูนี้ชนะเลิศที่สุดที่เคยกินซาลาเปามาเลย คือผมให้ชนะทั่วปฐพี ตั้งแต่กินซาลาเปาทั้งทอด ทั้งไม่ทอดมา ที่นี่อร่อยที่สุด

ที่ขาดไม่ได้อีกเมนูที่ต้องสั่งคือ มาไล่โก๊ว (รูปด้านล่างนี้) ถือเป็นเมนูอร่อยเด็ดที่หาร้านกินยากมาก ๆ เรียกได้ว่าสุดยอดอีกเมนูนึงทั้งความหากินยาก และ หาอร่อยยาก

หลังจากลิ้มลองเมนูเด็ดดังแล้วก็ลองเมนูอื่น ๆ ดูบ้าง ซึ่งบอกเลยว่าบางเมนูแอบผิดหวัง เพราะเมนูพื้นฐานหลายอย่างไม่ถูกปาก โดยสามารถแยกความผิดหวังได้ 2 ระดับคือ อร่อยนะแต่…ไม่อร่อยอย่างที่หวัง ประมาณว่าถ้ายืนต่อคิวเป็นชั่วโมงแล้วได้กินรสชาตินี้มีโกรธ และบางเมนูออกแนวไม่ผ่าน

อย่างผักกาดแก้วจานด้านบนนี้ อยู่ในขั้นไม่ถูกปากอย่างแรง กินคนละชิ้นแล้วปล่อยไว้อย่างนั้นเลย ผักกาดแก้วเค้าเนื้อหนาไปหน่อย ลวกไม่ได้ที่ ซีอิ๊วที่ราดมาจืดเกินไป เมนูนี้เทียบง่ายเพราะเวลาไปฮ่องกงภรรยามักจะสั่งแนวนี้ประจำ บอกเลยต้องปรับปรุง ซึ่งส่วนตัวผมว่าเป็นเพราะผักกาดแก้วบ้านเรา กับที่ฮ่องกงต่างกันครับ คงจะโทษร้านเค้าได้ไม่เต็มปาก

แต่ใช่ว่าอาหารจะไม่อร่อยไปซะทีเดียว อาหารอร่อย ๆ มีมากมายหลายอย่างทั้งฮะเก๋าที่คุณลูกซัดไป 3 เข่ง ขนมจีบเนื้อแน่นเต็มคำ

ส่วน ก๋วยเตี๋ยวหลอด เรียกว่าอร่อย แต่หากเทียบกับระดับความเทพของแป้งที่ห่อก๋วยเตี๋ยวหลอด ผมว่าเทียบชั้นกับฮ่องกงแท้ ๆ ไม่ได้ แต่หากเทียบกับติมซำในประเทศ สู้ได้อยู่ (สูสี)

สรุปแล่วโดยรวมผมว่าแวะไปทานได้ถ้าไม่ต้องต่อคิวนานมากเกินไป ของอร่อยเอยะ ของที่ไม่ถูกปากผมอาจจะเป็นรสนิยมส่วนตัว แต่มื้อนี้ถือเป็นมือที่แฮปปี้อีกมื้อหนึ่งของครอบครัว นี่พิมพ์ไปยังคิดถึงซาลาเปาอบอยู่เลยนะ ประทับใจมาก

ใครว่าง ๆ ก็แวะไปชิมได้ครับ…..ขอให้อร่อยครับ

_________________________________________________________________